کاهش بی مدیریتی در مجتمع های مسکونی کاپیتان مرداد ۱۴, ۱۴۰۴

کاهش بی مدیریتی در مجتمع های مسکونی

مجله مدیران دوراندیش

کاهش بی مدیریتی در مجتمع های مسکونی

مقابله با سوء مدیریت نیازمند هوشیاری جمعی، شجاعت و پیگیری قانونمند ساکنان است. عدم احساس مسئولیت ، ناتوانی در انجام وظیفه ،بی ‌تفاوتی، سوء مدیریتی را بیشتر و جری ‌تر می‌ کند. با تشکیل جماعت و گروه‌ های فعال، اصرار بر شفافیت کامل، استفاده از مکانیزم‌ های نظارتی داخلی (مجمع عمومی) و در نهایت توسل به مراجع قانونی و قضایی می‌ توان از حقوق مشروع دفاع و مجتمع را به سمت مدیریتی سالم هدایت کرد. همبستگی ساکنان کلید اصلی موفقیت است.

مشکلات مربوط به سوء مدیریت و فریب در مجتمع‌ های مسکونی بزرگ واقعیتی تلخ و متأسفانه رایج است که می‌ تواند زندگی ساکنان را تحت تأثیر منفی جدی قرار دهد. درک ریشه‌ ها، روش‌ های سوءاستفاده و راه ‌های مقابله با آن ضروری است:

 اشکال رایج سوء مدیریت و فریب:

  1. ۱. عدم شفافیت مالی:

دوری از قوانین و اساسنامه :

عدم استعلام اقلام و خریدها:

وجود صورتحساب‌های غیرشفاف: ارائه گزارش‌های مالی پیچیده، ناقص یا غیرقابل فهم به عمد.

هزینه‌ سازی غیرمنطقی: هزینه‌های گزاف برای خدمات معمولی (تعمیرات، نظافت، تدارکات) با دریافت رشوه از پیمانکاران.

اختلاس و برداشت غیرمجاز: استفاده از وجوه مشترک برای مصارف شخصی یا پروژه‌ های غیر مرتبط.

نا دیده گرفتن صرفه‌ جویی: خرید با قیمت‌ های بالا بدون استعلام قیمت یا مناقصه.

نا دیده گرفتن صندوق ذخیره مالی:

 

  1. ۲. قراردادهای نا معقول و فریبنده:

انعقاد قرارداد با شرکت‌ های مرتبط: مدیر یا اعضای هیئت مدیره با شرکت‌ های خاص (خودی) قرارداد می‌ بندند و کمیسیون دریافت می ‌کنند.

قراردادهای بلند مدت غیر منصفانه: انعقاد قراردادهای خدماتی بلند مدت با شرایط نامطلوب برای مجتمع.

پنهان‌ کردن مفاد قرارداد: عدم ارائه متن کامل قرارداد ها به ساکنان برای بازبینی.

 

  1. ۳. کم‌ کاری و خدمات نامناسب:

عدم آگاهی از قوانین: قانون آپارتمانها، قانون کار، قانون تجارات و اساسنامه داخلی

باند بازی و تبعیضات: بخدمت گیری دوستان و آشنایان در امور( رفقاقت محوری).

میدان ندادن مستاجران: کم اهمیت شمردن ساکنینی بعنوان مستاجر

کوتاهی در انجام وظایف: عدم نگهداری مناسب تأسیسات (آسانسور، سیستم برق، لوله‌ کشی، استخر)، فضای سبز و نظافت.

استخدام پرسنل ناکارآمد یا کم‌ تعداد: برای کاهش هزینه‌ ها و افزایش سود شخصی.

عدم پاسخگویی به شکایات: نادیده گرفتن یا تأخیر عمدی در حل مشکلات گزارش‌ شده توسط ساکنان.

 

  1. ۴. تخلفات ساختمانی و ایمنی:

نادیده گرفتن مقررات ایمنی: به خطر انداختن جان ساکنان برای صرفه‌ جویی مالی (مثلاً در سیستم اطفاء حریق، برق).

تصرف عرصه و اعیان مشاع: تغییر کاربری فضاهای عمومی (پارکینگ‌ها، حیاط، پشت بام) به نفع خود یا افراد خاص (تبدیل به کافی شاپ، اجاره به دیگران).

نداشتن متخصص و کارشناس:

 

  1. ۵. فریب در جلسات و انتخابات:

دستکاری در انتخابات هیئت مدیره: تقلب در شمارش آرا، ایجاد محدودیت برای نامزدهای مستقل.

عدم دعوت از همه ساکنان برای جلسات: برگزاری جلسات به صورت محدود و تصمیم‌گیری بدون حضور اکثریت.

مستند‌ سازی نادرست مصوبات: ثبت نکردن یا تحریف نظرات مخالف در صورتجلسات.

به سخره کشیدن جلسات و مجمع های عمومی: بکار گیری افرادی خاص در بین حاضرین جلسات و انان با گفتارهای خود جلسات را بسوی بی نظمی و یا معرفی افرادی که در این مشکلات نقش دارند را به بهترین شکل معرفی نمایند و…

 

 عوامل زمینه ‌ساز:

بی‌ اطلاعی یا بی ‌تفاوتی ساکنان: عدم مشارکت فعال در امور مجتمع و نظارت بر عملکرد مدیران.

پیچیدگی قوانین: دشواری درک قوانین مرتبط (قانون تملک آپارتمان ‌ها، آیین ‌نامه ‌های اجرایی و اساسنامه) برای ساکنان عادی.

ضعف نظارت قانونی: عدم وجود نهاد ناظر قدرتمند و در دسترس برای رسیدگی سریع به شکایات.

تمرکز قدرت: طولانی شدن دوره مدیریت یک فرد یا گروه خاص و ایجاد شبکه نفوذ.

 

 راهکارهای مقابله و پیشگیری:

  1. ۱. افزایش آگاهی و مشارکت جمعی:

عدم عقب نشینی افراد خصوصا افراد بازنشسته که بیشترین حضور فیزیکی را در مجموعه دارند

تشکیل گروه ‌های فعال ساکنان ( گروه های مردم نهاد ) برای پیگیری امور.

حضور حداکثری در جلسات مجمع عمومی و پرسش‌ گری.

مطالعه دقیق گزارش‌ های مالی و صورتجلسات (درخواست توضیح برای هر مورد مبهم).

 

  1. ۲. الزام به شفافیت:
  • درخواست مجمع عمومی فوق العاده
  • درخواست انتشار عمومی کلیه گزارش ‌های مالی، قراردادها و صورتجلسات (در تابلو اعلانات یا گروه ‌های مجازی).
  • درخواست برگزاری مناقصه ، استعلام قیمت شفاف برای هر هزینه عمده.
  • حسابرسی مستقل دوره ‌ای توسط حسابدار رسمی منتخب مجمع عمومی (نه هیات مدیره).
  • پیگیری روزانه از هیات مدیرت.

 

  1. ۳. استفاده از مکانیزم‌ های قانونی:

 تنظیم شکایت کتبی: جمع‌آوری امضا و ارسال شکایت رسمی به هیئت مدیره (مرحله اول).

ارسال شکایت به مراجع بالاتر: در صورت عدم پاسخ، شکایت به سازمان‌های نظام صنفی ساختمان یا اداره ثبت اسناد و املاک (مرجع نظارت بر قانون تملک آپارتمان‌ها).

 طرح دعوی حقوقی: با مشورت وکیل، می ‌توان برای ابطال تصمیمات غیرقانونی هیات مدیره، عزل آنها، مطالبه خسارت یا استرداد اموال به دادگاه حقوقی مراجعه کرد.

گزارش تخلفات امنیتی و ایمنی: به سازمان آتش ‌نشانی یا نیروی انتظامی.

 

  1. ۴. انتخابات آگاهانه و چرخش قدرت:

حضور فعال در انتخابات هیات مدیره و انتخاب افراد امین، شفاف ، توانمند و دارای وقت کافی.

محدود کردن دوره‌ های مدیریت (طبق آیین‌نامه مجتمع یعنی اساسنامه) برای جلوگیری از انباشت قدرت.

 حقوق ساکنان (طبق قانون تملک آپارتمان‌ها  و آیین نامه های اجرایی):

  • حق دسترسی به اطلاعات مالی و اداری مجتمع.
  • حق حضور و رأی در مجمع عمومی.
  • حق بازرسی از اسناد و مدارک.
  • حق اعتراض به تصمیمات غیرقانونی یا زیان بار هیات مدیره.
  • حق عزل هیات مدیره در مجمع عمومی فوق‌العاده در صورت تخلف.
  • حق داشتن بازرس در صورت درج در اساسنامه.

 

 

 

 

یک دیدگاه بنویسید
آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای الزامی با * مشخص شده اند