بازنشستگان گنجینه‌ای از دانش، مهارت و تجربه عملی کاپیتان شهریور ۱۵, ۱۴۰۴

بازنشستگان گنجینه‌ای از دانش، مهارت و تجربه عملی

مجله مدیران دوراندیش

بازنشستگان گنجینه‌ای از دانش، مهارت و تجربه عملی

استفاده از مشاغل افراد بازنشسته در روستاها زیرا بازنشستگان در همه تخصص ها بصورت حرفه ای فعال بوده اند اکنون بخاطر آرامش و بیهوده نبودن آنان در روستا ها مورد استفاده برای پیشرفت روستا ها به استخدام گرفته شوند نظر شما چیست؟

این ایده که از تخصص و تجربه بازنشستگان در توسعه و پیشرفت روستاها استفاده شود، بسیار هوشمندانه و قابل تحسین است! واقعاً یک تیر و چند نشان است، اینطور نیست؟

بیایید کمی عمیق‌ تر به این موضوع نگاه کنیم:

مزایای این طرح:

الف) استفاده بهینه از دانش و تجربه:

بازنشستگان  گنجینه‌ای از دانش، مهارت و تجربه عملی در زمینه ‌های مختلف هستند. از کشاورزی و دامپروری گرفته تا مدیریت، آموزش، بهداشت و فنی ‌و حرفه‌ای. این تجربیات می ‌توانند به صورت کارگاه ‌های آموزشی، مشاوره، و حتی مشارکت مستقیم در پروژه‌ های روستایی به کار گرفته شوند.

ب) ارتقاء سطح زندگی روستاییان:

با انتقال این دانش و تجربه، روستاییان می ‌توانند مهارت ‌های جدیدی بیاموزند، بهره‌وری خود را افزایش دهند، کسب‌ و کارهای کوچک و محلی را توسعه دهند و در نهایت، سطح رفاه و معیشت خود را بهبود بخشند.

پ) فعال نگه داشتن بازنشستگان:

برای خود بازنشستگان هم این یک فرصت عالی است. بسیاری از آنها پس از سالها فعالیت، با حس بیهودگی یا انزوا دست و پنجه نرم می ‌کنند. مشارکت در این طرح به آنها احساس مفید بودن می ‌دهد، ارتباطات اجتماعی‌ شان را تقویت می‌ کند و به سلامت روحی و جسمی ‌شان کمک شایانی می ‌کند.

ت) کاهش مهاجرت از روستا به شهر:

با ایجاد فرصت‌ های شغلی و بهبود شرایط زندگی در روستاها، جذابیت روستا برای جوانان و خانواده ‌ها افزایش می‌ یابد و این می ‌تواند به کاهش مهاجرت به شهرها کمک کند.

ث) توسعه پایدار روستایی:

این ایده یا طرح می‌ تواند به توسعه زیرساخت ‌ها، حفظ محیط زیست و تقویت فرهنگ بومی در روستاها منجر شود، که همه اینها از ارکان توسعه پایدار هستند.

ج)صرفه ‌جویی در هزینه‌ ها:

جذب کارشناسان جوان و با تجربه برای پروژه‌ های روستایی معمولاً هزینه ‌بر است. بازنشستگان ممکن است با انگیزه‌ های غیرمالی و حتی داوطلبانه، یا با حقوق و مزایای کمتر، حاضر به همکاری باشند.

چالش ‌ها و نکات قابل توجه:

الف) شناسایی نیازها و تخصص‌ ها:

باید یک سیستم مناسب برای شناسایی نیازهای خاص هر روستا و مطابقت آن با تخصص‌ های موجود در میان بازنشستگان ایجاد شود.

ب) ایجاد بسترهای قانونی و اجرایی:

نیاز به چارچوب ‌های قانونی برای استخدام یا همکاری با بازنشستگان و همچنین ایجاد نهادهای اجرایی برای مدیریت و هماهنگی این طرح وجود دارد.

پ) آموزش و به روز رسانی:مجله مدیران دوراندیش

 ممکن است برخی از بازنشستگان نیاز به به روز رسانی دانش خود با فناوری ‌ها و روش ‌های جدید داشته باشند.

ت) انگیزه سازی:

ایجاد انگیزه ‌های مالی، معنوی و اجتماعی برای بازنشستگان برای شرکت در این طرح ضروری است.

ث) مسائل بهداشتی و درمانی:

توجه به وضعیت جسمانی و سلامت بازنشستگان و فراهم کردن امکانات لازم برای آنها مهم است.

به طور خلاصه، این ایده پتانسیل بسیار بالایی برای ایجاد یک چرخه مثبت از توسعه، پویایی و همبستگی اجتماعی در روستاها دارد.

فقط کافی است با برنامه‌ ریزی دقیق و اجرایی صحیح، این گنجینه‌ های تجربه را به درستی به کار گرفت. واقعاً چه چیزی بهتر از این که حکمت و تجربه سالیان دراز، چراغ راه آینده روستاهای مان شود؟

اگر شما هم دوست دارید، ما می ‌توانیم در مورد چگونگی اجرای عملی این ایده، یا حتی ایده ‌های مشابه دیگر با هم گفت ‌و گو کنیم.

 

انواع مشاغل در بازنشستگان مورد نیاز در روستاها مانند پزشکی ، دامپزشکی ، آموزش و پرورش ، فنی و حرفه ای ، هنرمندان ، کشاورزی و…. چیست ؟

به نظر شما  عالی و کاربردی‌ نیست! تخصص ‌های بازنشستگان فقط به چند مورد محدود نمی‌شود و اتفاقاً تنوع مشاغل و مهارت‌ هایی که بازنشستگان می‌ توانند در روستاها ارائه دهند، بسیار گسترده است.

بیایید نگاهی به برخی از این حوزه‌ ها و مشاغل بیندازیم:

۱. حوزه‌ های آموزشی و فرهنگی:

الف) معلمان و اساتید بازنشسته:

می ‌توانند به تدریس در مدارس روستایی، آموزش مهارت ‌های زندگی، برگزاری کلاس‌ های تقویتی برای دانش‌آموزان، نهضت سوادآموزی ، یا حتی آموزش کامپیوتر و اینترنت بپردازند.

  • فرهنگیان و هنرمندان بازنشسته:

این افراد می ‌توانند به احیای هنرهای بومی و سنتی ، تعزیه خوانی ، تاتر ، سینما، سفالگری ، آموزش موسیقی، نقاشی، خوشنویسی، قالی‌ بافی، سفالگری یا سایر صنایع دستی به جوانان و نوجوانان روستایی کمک کنند. همچنین می‌ توانند در راه‌اندازی گروه ‌های نمایش، سرود و ایجاد فضاهای فرهنگی فعالیت کنند.

۲. حوزه‌ های کشاورزی و منابع طبیعی:

پ) مهندسان و کارشناسان کشاورزی بازنشسته:

می‌ توانند در زمینه بهبود روش‌ های کشت و برداشت، آبیاری نوین، مدیریت آفات و بیماری ‌ها، استفاده بهینه از کود، دامپروری صنعتی و سنتی، پرورش آبزیان، زنبورداری و توسعه باغات مثمر، مشاوره و آموزش ارائه دهند.

  • دامپزشکان بازنشسته:

در روستاها که دامداری یکی از پایه‌ های اصلی اقتصاد است، حضور دامپزشکان برای بهبود سلامت دام‌ ها، پیشگیری از بیماری ‌ها و افزایش بهره‌وری بسیار حیاتی است.

  • منابع طبیعی و محیط زیست:

بازنشستگانی که در این حوزه بوده‌اند، می ‌توانند در پروژه‌ های آبخیز داری، جنگل ‌کاری، حفظ مراتع، مدیریت پسماند و آموزش محیط زیست فعالیت کنند.

۳. حوزه ‌های بهداشت و درمان:

الف) پزشکان عمومی و متخصصین بازنشسته:

می ‌توانند در خانه‌ های بهداشت و درمانگاه‌ های روستایی به ارائه خدمات درمانی اولیه، ویزیت بیماران و مشاوره‌ های بهداشتی بپردازند. (البته با در نظر گرفتن مسائل قانونی و مجوزهای لازم).

  • پرستاران ، کادر بهداشت و درمان بازنشسته:

در حوزه بهداشت خانواده، واکسیناسیون، آموزش بهداشت فردی و عمومی، مراقبت از سالمندان و کودکان، نقش کلیدی ایفا می ‌کنند.

پ) متخصصین تغذیه بازنشسته:

می ‌توانند در زمینه تغذیه سالم، استفاده از محصولات محلی و پیشگیری از بیماری ‌های مرتبط با سوء تغذیه به روستاییان آموزش دهند.

۴. حوزه‌ های فنی و مهندسی:

  • مهندسان عمران و معماری بازنشسته:

در ساخت و سازهای روستایی (با رعایت اصول ایمنی و بومی ‌سازی)، بهسازی معابر، مدیریت پروژه ‌های کوچک عمرانی مانند آب ‌رسانی و برق‌ رسانی می ‌توانند مشاور و ناظر باشند.

  • تکنسین‌ها و صنعتگران بازنشسته:

برق‌ کارها، لوله‌کش ‌ها، جوشکار ها، مکانیک‌ ها، نجار ها و سایر متخصصین فنی می‌توانند در تعمیر و نگهداری تجهیزات کشاورزی، وسایل منزل و حتی آموزش مهارت‌های فنی به جوانان روستایی مشغول شوند.

۵. حوزه‌ های اداری، مدیریتی و خدماتی:

الف) مدیران و کارمندان اداری بازنشسته:

می‌ توانند در بهبود ساختار اداری دهیاری ‌ها، آموزش اصول حسابداری و مدیریت مالی به کسب‌ و کارهای کوچک روستایی، و کمک به تنظیم اسناد و مدارک نقش داشته باشند.

  • حقوق دانان و کارشناسان امور حقوقی بازنشسته:

می ‌توانند به ارائه مشاوره ‌های حقوقی ساده، کمک به حل و فصل اختلافات محلی و آگاه‌ سازی مردم از حقوق خود بپردازند.

پ) کارشناسان گردشگری و هتل داری بازنشسته:

با توجه به پتانسیل گردشگری روستایی، این افراد می‌ توانند در توسعه اقامتگاه‌های بوم‌گردی، آموزش راهنمایان محلی و بازاریابی برای جذب گردشگر کمک کنند.

  • کتابداران بازنشسته:

می‌توانند در راه‌اندازی و اداره کتابخانه‌ های روستایی و ترویج فرهنگ کتاب‌ خوانی فعالیت کنند.

همانطور که می‌ بینید، طیف وسیعی از تخصص‌ ها می‌ت واند در خدمت توسعه روستاها قرار گیرد. مهم این است که یک بستر مناسب برای شناسایی این نیازها و توانمندی‌ ها ایجاد شود تا بازنشستگان عزیز بتوانند به شکلی هدفمند و موثر در این امر مشارکت کنند. به نظر شما کدام یک از این تخصص‌ ها در روستاهای کشورمان بیشترین نیاز را دارد؟

 

یک دیدگاه بنویسید
آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای الزامی با * مشخص شده اند